Podatek tonażowy

Wysokość podatku odprowadzanego do Skarbu Państwa, zależy przede wszystkim od poziomu dochodów. Istnieją jednak także inne czynniki, które mają na niego wpływ. Należą do nich między innymi: rodzaj prowadzonej działalności oraz wybór formy opodatkowania, na przykład liniowego albo skali podatkowej. Ponadto, w roku 2007 ustawodawca wprowadził tak zwany podatek tonażowy, który dotyczy przedsiębiorstw żeglugi morskiej. Na czym on polega i kto może go odprowadzać?

Co to jest podatek tonażowy?

Jest to forma opodatkowania, taka jak podatek liniowy czy ryczałt. Przeznaczona się ją tylko dla niektórych przedsiębiorców, działających w konkretnej branży.

Podatek tonażowy dotyczy wyłącznie firm eksploatujących morskie statki przewozowe, żeglujące po wodach międzynarodowych. Co więcej, pojemność brutto (GT) pojedynczego statku musi wynosić minimum 100 jednostek.

Ustawa o podatku tonażowym określa sytuacje, kiedy mamy do czynienia z żeglugą morską. Transport międzynarodowy ma miejsce gdy:

  • statki podróżują pomiędzy portami polskimi a zagranicznymi. Mogą przemieszczać się również pomiędzy portami polskimi, o ile jest to część drogi do portu zagranicznego;
  • statki płyną do miejsc poza obszarem polskiego morza terytorialnego;
  • statki zmierzają do portów zagranicznych.

Aby spełnić wszystkie warunki opodatkowania tonażowego, armatorzy muszą przy tym świadczyć jedną z usług:

  • przewozów pasażerskich;
  • przewozów towarowych;
  • pełnomorskiego ratownictwa medycznego.

Warto jednak dodać, że oprócz tych usług, przedsiębiorcy związani z żeglugą mogą zajmować się jednocześnie inną działalnością, na przykład dzierżawą kontenerów, sprzedażą towarów lub usług na terenie statku albo zarządzaniem cudzymi statkami. Ważne jest, aby do świadczonych usług należały te wskazane przez ustawodawcę.

Jaka jest stawka podatku tonażowego?

Zasadnicza stawka wynosi 19%. Oblicza się ją poprzez pomnożenie stawki dobowej (zgodnej z pojemnością netto statku) przez ilość dni w obrębie danego miesiąca, w których statek był użytkowany. Stawka dobowa jest przeliczana na polski złoty w oparciu o średni kurs NBP z ostatniego dnia miesiąca, za który stawka jest naliczana.

Ustawa o podatku tonażowym mówi również, że dla przychodów osiągniętych ze sprzedaży statku w części niewykorzystanej na nabycie własności lub udziału we współwłasności, na remont, modernizację lub przebudowę, przez okres 3 lat od daty sprzedaży, stawka na podatek tonażowy wynosi 15%.

Kto musi zapłacić podatek tonażowy?

Podlegają pod niego ci armatorzy, którzy spełniają warunki wskazane przez ustawodawcę, a także wybrali tę metodę rozliczenia. Ponadto ich miejsce zamieszkania, siedziby firmy lub jej zarządu musi znajdować się na terenie Polski. Dotyczy to tych osób, które:

  • uprawiają żeglugę statkiem własnym lub cudzym i posiadają ważny Dokument Zgodności;
  • posiadają swój statek, jednak nie żeglują we własnym imieniu ani na własnym, ani na cudzym statku;
  • zarządzają cudzym statkiem, w cudzym imieniu i są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, posiadając ważny Dokument Zgodności.

Kiedy należy rozliczyć podatek tonażowy?

Aby móc rozliczać się podatkiem tonażowym, należy do 20. stycznia, w pierwszym roku prowadzenia działalności lub przed dniem jej rozpoczęcia (jeśli zaczynamy działać w trakcie roku), złożyć do Urzędu Skarbowego oświadczenie. Muszą się tam znaleźć następujące informacje:

  • identyfikujące przedsiębiorstwo — nazwę, adres, numer NIP oraz informacje o ważnym Dokumencie Zgodności;
  • na temat okresu opodatkowania oraz prowadzonej przez przedsiębiorstwo żeglugowe działalności;
  • dotyczące eksploatowanych statków, takie jak: jego nazwa, numer identyfikacyjny Międzynarodowej Organizacji Morskiej, status statku u armatora oraz pojemność statku netto.

Wybierając tę formę opodatkowania, należy mieć świadomość, że będzie nas ona obowiązywała przez kolejne 10 lat. W tym czasie nie wolno wprowadzać żadnych zmian. Podatek tonażowy odprowadza się w formie comiesięcznych zaliczek. Należy je opłacić do 20. dnia miesiąca w miesiącu następującym po miesiącu rozliczanym. Wyjątek stanowi zaliczka za grudzień, która jest rozliczana w zestawieniu rocznym. Musi zostać ono wysłane do końca stycznia za rok ubiegły. Po upływie 10 lat armator może nadal korzystać z tej formy rozliczenia albo zamienić ją na inną.