Koszty bezpośrednie i pośrednie dotyczą tylko niektórych podatników. Decyduje o tym sposób rozliczania się z fiskusem. Koszty te rozliczają tylko ci przedsiębiorcy, którzy wybrali tak zwaną metodę memoriałową, czyli opierającą się na prowadzeniu ksiąg rachunkowych oraz Księgi Przychodów i Rozchodów. Dzielą one wszystkie wydatki firmowe na bezpośrednie, związane w linii prostej z osiąganiem przychodów, oraz pośrednie, niebędące z nimi w bezpośrednim związku. Ważne jest jednak to, że każdorazowo to podatnik musi zdecydować o statusie danego kosztu. Wynika to z faktu, że ustawodawca nie określił ścisłej definicji tego pojęcia. Odpowiednia klasyfikacja jest więc bardzo ważna, aby prawidłowo rozliczyć należny podatek.
Bezpośrednie koszty uzyskania przychodów — co się do nich zalicza?
Najogólniej mówiąc, koszty bezpośrednie to te, od których bezpośrednio zależą uzyskane przychody. Dotyczy to wszystkich tych zakupów, które oddziałują na wpływy w przedsiębiorstwie. Należą więc do nich wszystkie materiały handlowe oraz te związane z główną działalnością firmy. W ich skład wchodzą również usługi podwykonawców.
Przykładem kosztów bezpośrednich może być zakup materiałów budowlanych dla firmy, która zajmuje się wykańczaniem elewacji budynków. Innym rodzajem tej kategorii wydatków może być usługa podwykonawcza polegająca na wykonaniu instalacji elektrycznej w budowanym przez daną firmę domu. Przyporządkowanie do jednego z rodzajów kosztu należy do przedsiębiorcy. To on decyduje, czy konkretny zakup wpływa bezpośrednio na wysokość uzyskanego przychodu czy nie.
Koszty bezpośrednie – rozliczenie
Ogólna zasada rozliczania kosztów bezpośrednich mówi o tym, że wydatek uznany za bezpośrednio związany z osiągniętym przychodem ze sprzedaży, musi być rozliczony w tym samym roku podatkowym. Od tej zasady istnieje jednak kilka wyjątków.
W sytuacji, w której koszty poniesiono już po zakończeniu roku, w którym osiągnięto przychód, rozliczenie podatku należy przeprowadzić w roku uzyskania wpływów. Warunkiem jest jednak to, że poniesiono je przed dokonaniem sprawozdania finansowego za dany okres lub przed chwilą złożenia zeznania podatkowego.
Inaczej będzie wyglądało rozliczenie, jeśli koszty poniesiono w kolejnym roku podatkowym (po złożeniu zeznania za rok ubiegły). Wówczas, już po uzyskaniu przychodów, które ich dotyczyły, potrącenie kosztów musi nastąpić w kolejnym okresie rozliczeniowym.
Koszty uzyskania przychodów pośrednie — jakie wydatki się do nich zaliczają?
Są to wszelkiego rodzaju wydatki związane z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Zasadnicza różnica polega na tym, że nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością, która przynosi firmie przychody. Należą do nich między innymi opłaty za czynsz, leasing, media (Internet, prąd, woda, etc.). Będzie to również zakup materiałów eksploatacyjnych, na przykład akcesoriów biurowych. W koszty pośrednie wpisuje się także obsługa księgowa czy prawna przedsiębiorstwa.
Przykładem tego rodzaju wydatków mogą być opłaty za wynajem biura dla pracowni architektonicznej czy wydatki na remont siedziby firmy spedycyjnej. Koszty pośrednie to również usługa wykonania sprawozdania finansowego za rok podatkowy dla przedsiębiorstwa.
Rozliczenie kosztów pośrednich
Także w tym przypadku przedsiębiorca sam musi ocenić, w jaki sposób dany koszt jest związany z osiągniętym przychodem. Jeśli zaliczy go do wydatków pośrednich, wówczas musi go rozliczyć zgodnie z datą wystawienia faktury. Wyjątek od tej zasady stanowi sytuacja, kiedy koszty poniesiono po upływie roku podatkowego. Jeśli nie jest możliwe ustalenie, w jakiej części dotyczą poszczególnych okresów, należy je rozliczyć proporcjonalnie. Rozlicza się je według długości przedziałów czasowych, których dotyczą. Przykładem takich sytuacji mogą być opłaty ubezpieczeniowe czy abonamenty.
Choć każdy przedsiębiorca samodzielnie musi skategoryzować wydatki firmy, w razie jakichkolwiek wątpliwości zawsze może zajrzeć do panelu pomocy w programie księgowym.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.