Zmiana formy opodatkowania
Własna działalność gospodarcza wymaga złożenia podania do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Dokonując tej czynności, podatnicy decydują się na konkretną formę opodatkowania. Jednakże nie jest ona wiążąca do całego okresu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi w kolejnym okresie można dokonać modyfikacji. Sprawdź, jak wygląda zmiana formy opodatkowania.
Co warto wiedzieć na temat zmiany formy opodatkowania?
Każda biznesmen zobligowany jest do złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania na etapie rejestracji. Natomiast zmiana związana jest z obowiązkiem złożenia pisemnego oświadczenia do właściwego urzędu skarbowego.
Przedsiębiorca dokonuje wyboru między stawką 19 procent a ryczałtem ewidencjonowanym do 20 dnia miesiąca następującego po tym, w którym osiągnięto pierwszy przychód. Zatem gdy pierwszy przychód osiągniesz w lutym, na modyfikację masz czas do 20 marca. Przed upływem tego terminu możesz zrezygnować z ryczałtu, co będzie równoznaczne z opodatkowaniem z uwzględnieniem skali podatkowej. Możesz także złożyć oświadczenie o zastosowaniu jednolitej 19-procentowej stawki podatku. Zmiany dokonuje się także do końca roku podatkowego, gdy pierwszy przychód będzie grudniu tego okresu.
Jak wygląda wniosek o zmianę formy opodatkowania? Czym różni się od CEIDG?
Wybór formy opodatkowania zgłasza się na formularzu CEIDG. Natomiast wniosek o zmianę przedkłada się dodatkowo naczelnikowi urzędu skarbowego. Nie ma wzoru, dlatego warto poznać elementy, które powinny znaleźć się w takim piśmie. W dokumencie podajesz przede wszystkim imię, nazwisko, adres, NIP, a także adres urzędu skarbowego. Zasadnicze znaczenie ma rok, od którego zmieniasz formę opodatkowania i opis prowadzonej działalności. Nie zapomnij także o dacie uruchomienia biznesu, symbolu PKD i wskazaniu nowej formy opodatkowania.
Jakie formy opodatkowania dostępne są w 2020 roku?
Przedsiębiorcy mają do wyboru cztery formy opodatkowania. Na liście tej znajduje się skala podatkowa, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatek liniowy i karta podatkowa. Najczęściej stosuje się pierwsze rozwiązanie. Polega ono na opodatkowaniu z zastosowaniem skali. Normy prawne przewidują dwie stawki: 17 i 32 procent. W tym przypadku do obowiązków podatnika należy prowadzenie księgi przychodów i rozchodów. Na koniec roku musisz sporządzić spis z natury w celu wykazania nabytych materiałów i towarów.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych przeznaczony jest dla przedsiębiorców, którzy mają dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wybierając to rozwiązanie, nie możesz pomniejszych przychodów o ponoszone koszty. W zastępstwie korzystasz z niskich stawek, odpowiednio 2, 3, 5,5, 8,5, 10, 12,5, 17 i 20 procent. Zależy to od rodzaju prowadzonej działalności. Z listą zapoznasz się, sięgając do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (artykuł 8).
Podatek liniowy to stosowanie jednej 19-procentowej stawki podatku. Jest to związane z koniecznością prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tym przypadku zaliczki możesz uiszczać miesięcznie lub kwartalnie. Przy karcie podatkowej wysokość podatku nie odzwierciedla osiąganych przychodów. Stawka podatkowa zależy od kilku elementów. Bierze się tutaj pod uwagę rodzaj wykonywanych usług, wielkość zatrudnienia, miejscowości, a także rozmiar prowadzonej działalności.
Kiedy należy podjąć decyzję?
Formę opodatkowania możesz zmienić do 20 dnia miesiąca po tym, w którym osiągniesz pierwszy przychód. Wyjątkiem jest sytuacja, w której przychód zrealizowany został w grudniu danego roku. Wówczas decyzję można modyfikować do końca roku. Inne podejście występuje także w przypadku karty podatkowej. Tutaj zmiana formy opodatkowania następuje do 20 stycznia danego roku podatkowego.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.