Samozatrudnienie a praca na etat

Ci, którzy pracują na etat, w stałych godzinach i ze stałą pensją, z zazdrością patrzą na kolegów prowadzących działalność gospodarczą, którzy odnoszą finansowy sukces. Z kolei wiele osób, które wybrało samozatrudnienie, z tęsknotą wzdycha za stabilnością umowy o pracę. Jakie wady i zalety mają oba rozwiązania?

Praca na etat

Głównym plusem umowy o pracę jest niewątpliwie stabilność oraz ochrona, jaką daje Kodeks Pracy. Zatrudniony ma pewność, że w pierwszych dniach kolejnego miesiąca na jego konto wpłynie znana z góry suma wypłaty. Bardzo ułatwia to zarządzanie domowym budżetem oraz oszczędzanie.

Kolejny plus to duża pewność jutra. Nawet jeśli dostaniesz wypowiedzenie, masz kilka tygodni na znalezienie nowego pracodawcy. Zwykle luka między jedną a drugą firmą jest mała lub nie ma jej wcale. Praca na etat to też spokój, bo wszelkie formalności, podatki, zaliczki, urlopy obsługuje zatrudniający. Zakres obowiązków jest stały i to właściciel lub kierownik muszą zorganizować zadania do wykonania.

Niewątpliwą wadą takiego sposobu zarabiania pieniędzy jest oczywiste ograniczenie. Możesz poprosić o podwyżkę, wziąć nadgodziny, ale wysokość Twojej pensji nie urośnie do wymarzonych rozmiarów. Także patrząc pod kątem podatkowym, praca na etat to najbardziej opodatkowana forma zatrudnienia.

Samozatrudnienie

Przy prowadzeniu własnej działalności gospodarczej, sam jesteś sobie sterem, okrętem i kapitanem. To duża wolność, ale też większa odpowiedzialność oraz obowiązki. Po pierwsze kwestia finansowa. Twoje zarobki są nieregularne, dlatego musisz planować budżet firmowy i domowy z dużym wyprzedzeniem, a poduszka finansowa jest niezbędna. W razie bankructwa działalności odpowiadasz całym majątkiem osobistym. Z drugiej strony „sky is the limit”, więc możesz zarabiać też kilkakrotnie więcej niż na etacie.

Samozatrudnienie nie podlega pod Kodeks Pracy, więc nie przysługuje Ci płatny urlop. W razie choroby możesz iść na zwolnienie lekarskie, a świadczenie za ten okres wypłaca bezpośrednio ZUS. Jednak najpierw trzeba zapłacić składki w terminie, a jest to niemała kwota – w 2019 roku było to łącznie 1316,97 zł. Niestety ZUS należy zapłacić niezależnie od uzyskanych dochodów.

Decydując się na samozatrudnienie, dojdą Ci dodatkowe obowiązki np. prowadzenie księgowości, rozliczenia z ZUS i US, poszukiwanie klientów, marketing, organizacja pracy własnej, wycena i budżetowanie firmowe. Dużym ułatwieniem są gotowe programy księgowe, które np. automatycznie generują KPiR czy deklaracje dla US.

W zależności od branży i modelu biznesowego samozatrudnienie jest jednym z mniej opodatkowanych form pracy. Dzieje się tak, ponieważ podatki płacisz od dochodu, a nie przychodu, jak w przypadku pracy na etat. Do kosztów, które realnie obniżają wysokość PIT i VAT, możesz zaliczyć użytkowanie samochodu, wynajem lokalu, opłaty eksploatacyjne czy abonament telefoniczny. Twój kolega z etatu uiszcza te same rachunki z kwoty netto, czyli po odciągnięciu zaliczki do US.

Samozatrudnienie a praca na etat

Prowadzenie własnej działalności gospodarczej to lustrzane odbicie pracy na etat. Podejmujesz dużo większe ryzyko, niejednokrotnie wkładasz o wiele więcej czasu i energii w wykonywanie zadań, potrzebujesz szerszego wachlarza umiejętności. Możesz zaliczyć plajtę, ale także zarobić dużo więcej niż w ramach umowy. Co jest lepsze? Dużo zależy od Twoich celów, marzeń, ale też predyspozycji i umiejętności.

Wiele osób łączy zalety tych dwóch form zatrudnienia, zazwyczaj testując swój pomysł na biznes lub chcąc bezpiecznie przejść do własnej działalności. Praca na etat daje zwolnienie z części składek ZUS, co jest znaczącym odciążeniem na początku samozatrudnienia. Z jednej strony zachowujesz stabilność finansową, a z drugiej budujesz markę, nawiązujesz kontakty biznesowe, zdobywasz klientów i wdrażasz się w zagadnienia księgowe i marketingowe. Jeśli Twój pomysł okaże się nietrafiony, możesz bez konsekwencji zamknąć działalność. W przypadku sukcesu i rezygnacji z pracy na etat masz już rozwinięty i dobrze prosperujący biznes.