Współcześni ludzie wciąż pokonują kolejne granice, zarówno w życiu osobistym, jak i służbowym. Odwaga jest wpisana w naturę człowieka obecnych czasów. Firmy nawiązują i zacieśniają relacje na gruncie międzynarodowym z przedsiębiorstwami zlokalizowanymi w najodleglejszych zakątkach świata. Dlatego zagraniczne podróże służbowe są wpisane w rzeczywistość nie tylko pracowników korporacji, ale także instytucji publicznych. Sprawdź, jak wygląda oddelegowanie pracownika za granicę. Ile trwa i jakie obowiązują zasady?
Na czym polega oddelegowanie pracownika do pracy za granicą i czym różni się to od delegacji?
Zasadnicze znaczenie ma odróżnienie oddelegowania pracownika od podróży służbowej. Pierwsza sytuacja występuje wówczas, gdy firma wyśle członka załogi do wykonywania pracy na konkretny czas do innego państwa. W tym przypadku wiąże się do ze zmianą treści umowy. Odbywa się to przez sporządzenie odpowiedniego aneksu do łączącego porozumienia. Pracodawca zawiera także inne ważne kwestie i reguluje zasady obowiązujące w trakcie oddelegowania. Uwzględnia również informacje na temat pensji, waluty, zasad zwrotu kosztów ponoszonych przez zatrudnionego. Podaje również dni wolne od pracy i wiele innych.
Natomiast podróż służbowa zagraniczna lub inaczej delegacja jest to wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy do innego kraju. Podstawę formalną stanowi dyspozycja wydana na piśmie. Istotne jest to, że nie jest to wymagane. Jednakże dzięki temu unika się nieporozumień. W dokumencie zamieszcza się termin, miejsce, a także cel.
Członek załogi udający się w podróż czy to zagraniczną, czy krajową ma prawa do środków finansowych na pokrycie wydatków związanych z wyjazdem i pełnieniem obowiązków służbowych. Wytyczne te zawarte są w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku.
Delegacja a zgoda pracownika
Gdy zatrudniony nie odniesie się pozytywnie do polecenia i odmówi realizacji zadania, pracodawca ma prawo wyciągnąć konsekwencje. Ważne jest to, że przepisy prawa wyłączają z tego obowiązku kobiety w ciąży, a także rodziców opiekujących się potomstwem do czterech lat.
Oddelegowanie pracownika za granicę do jednego z krajów UE
W przypadku oddelegowania członka załogi do jednego z krajów UE firma musi kierować się wytycznymi uwzględnionymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 96/71/WE z dnia 16 grudnia 1996 roku. Zgodnie z treścią dokumentu pomiędzy przedsiębiorstwem a pracownikiem musi zachodzić stosunek pracy. Zatrudniony wyjeżdża na koszt organizacji do zakładu należącego do grupy przedsiębiorców na obszarze Unii Europejskiej. Może to także odbyć się na zasadzie udostępniania pracownika firmie działającej na terenie Wspólnoty.
Pracodawca zapewnia takiej osobie co najmniej minimalne warunki zatrudnienia obowiązujące w kraju, do którego się udaje. Nie odnosi się to wyłącznie do wynagrodzenia i godzin nadliczbowych, ale także wymiaru płatnych urlopów wypoczynkowych, przepisów BHP, czy ochrony zdrowia. Dotyczy to ponadto maksymalnych okresów pracy i innych ustaleń prawnych.
Oddelegowanie za granice do państwa trzeciego
Oddelegowanie pracownika za granicę do kraju, który nie należy do Wspólnoty, wymaga stosowania się do zapisów artykułu 29(1) Kodeksu Pracy. Nakazują one zawarcie aneksu do umowy o pracę i umieszczenia informacji o walucie wynagrodzenia i czasu świadczenia pracy poza granicami ojczyzny.
Jak długie może być oddelegowanie pracownika za granicę?
W przypadku oddelegowania do pracy w innym kraju pracodawca nadal płaci ubezpieczenie społeczne w Polsce za tego członka załogi. Ważne są jednak pewne warunki. Po pierwsze czas trwania takiej umowy nie może być dłuższy niż 24 miesiące. Co więcej, przedsiębiorstwo musi mieć także siedzibę na obszarze Polski. Przez cały czas trwania oddelegowania między pracownikiem wysyłanym za granicę a firmą musi zachodzić stosunek pracy. W praktyce minimalny okres pobytu wynosi 3 miesiące.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.