Kapitał początkowy stanowią środki pieniężne zgromadzone na koncie emerytalnym, które ustalone są na podstawie składek uiszczanych przed 1999 rokiem. Warto wskazać, że właśnie od tego roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje ewidencji składek ubezpieczeniowych na indywidualnym koncie. W związku z tym, przed tym okresem określona instytucja nie była zobligowana do prowadzenia osobistych kont osób ubezpieczonych. Dlatego też w przypadku osób, które przyszły na świat po 1948 roku składkę na ubezpieczenia społeczne za czas pracy do roku 1999 odtwarza się przez przeliczenie tak zwanego kapitału początkowego. Jak wygląda ustalenie kapitału początkowego krok po kroku?
Ustalenie kapitału początkowego krok po kroku – podstawowe informacje
Nie ma konkretnego terminu składania wniosków o ustalenie kapitału początkowego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma obowiązek przyjmowania takich podań w każdym czasie. Jednakże dokumenty nie mogą być złożone później niż wniosek o emeryturę. Ubieganie się o przeliczenie kapitału początkowego wymaga spełnienia pewnych zasad. Omawianą wartość oblicza się w przypadku osób, które przyszły na świat po 31 grudnia 1948 roku. Niezbędnym elementem jest również opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne, a także pozostawanie w stosunku pracy przed 1999 rokiem.
Warto zauważyć, że kapitał początkowy określa się także, w przypadku osób urodzonych przed 1948 rokiem. Takie osoby występują o świadczenie emerytalne po raz pierwszy po 31 grudnia 2008 r. i składają podanie o obliczenie emerytury zgodnie z nowymi zasadami. Ponadto, wnioskodawca musi osiągnąć powszechny wiek emerytalny. Co więcej, podanie rozpatruje się pozytywnie, gdy okresy składkowe i nieskładkowe wynoszą co najmniej 20 lat u kobiet, na natomiast w przypadku mężczyzn 25 lat. Okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze, który nie przekracza 1/3 udokumentowanych okresów składkowych. Osoba starająca się o ustalenie kapitału początkowego kontynuuje ubezpieczenie emerytalne rentowe po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.
Wysokość kapitału początkowego uzależniona jest od pewnych elementów. Zasadnicze znaczenie ma tutaj długość okresów składkowych i nieskładkowych, podstawa wymiaru składek, a ponadto współczynnik p, który pozwala ustalić tak zwaną część socjalną.
Czym są okresy składkowe i nieskładkowe?
Istotny element przy ustalaniu kapitału początkowego to okresy składkowe i nieskładkowe. Dlatego warto wiedzieć, co ukrywa się pod tymi pojęciami. Pierwsze związane są z aktywnością zawodową. Jest to czas zatrudnienia lub samodzielnego opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Okresy nieskładkowe to natomiast czas, w którym wnioskodawca nie był aktywny zawodowo. Przykładem jest czas nauki w szkole, pobieranie zasiłku chorobowego, czy świadczenia rehabilitacyjnego.
Jakie dokumenty są niezbędne do ustalenia kapitału początkowego?
Osoby składające podanie o ustalenie kapitału początkowego muszą zebrać odpowiednią dokumentację. Dokonując tego działania, trzeba dostarczyć do ZUS-u właściwy formularz, świadectwa pracy potwierdzające zatrudnienie przed 1999 rokiem, zaświadczenia o zatrudnieniu lub legitymację ubezpieczeniową, w której dokonano wpisów o zatrudnieniu i wypłacanym wynagrodzeniu. Muszą to być oryginalne dokumenty lub kopie poświadczone notarialnie.
W jaki sposób ustala się kapitał początkowy?
Wysokość kapitału początkowego zależy od trzech elementów. Wartość ustala się na podstawie części, na którą wpływ mają uwzględnione okresy składkowe. Zasadnicze znaczenie przypisuje się także okresom nieskładkowym, a także tak zwanej części socjalnej.
Warto podkreślić, że okresy składkowe przed 1999 rokiem liczy się z uwzględnieniem 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych. W przypadku okresów nieskładkowych bierze się pod uwagę 0,7% podstawy tychże okresów. Istotnym elementem jest tak zwana część socjalna. Ustala się ją, uwzględniając 24-procentowej kwoty bazowej i współczynnika p, który określa się proporcjonalnie do wieku i stażu pracy do 31 grudnia 1998 roku.
Co należy wiedzieć na temat waloryzacji kapitału początkowego?
Kapitał początkowy podlega corocznej waloryzacji. Nową wartość oblicza się przez przemnożenie składek znajdujących się na indywidualnym koncie ubezpieczonego przez wskaźnik waloryzacji. Określonemu działaniu podlegają składki zarejestrowane na dzień 31 stycznia każdego roku. Waloryzacja jest zabiegiem przeprowadzanym każdego roku, począwszy od waloryzacji od czerwca 2000 roku. W tym okresie wskaźnik waloryzacji wynosił 115,60%. Kolejne okresy zależą od wskaźników ogłaszanych w Monitorze Polskim. Umieszcza się je w Obwieszczeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.